MILOŠ VUŠKOVIĆ (Cetinje, 17. avgust 1900 - Cetinje, 5. septembar 1975) Bard crnogorske savremene umjetnosti bio je stvaralac širokih interesovanja, slikar, skulptor, grafičar, karikaturista, likovni pedagog!
Bio je jedini crnogorski slikar koji je prošao sve karakteristične faze naše umjetnosti-od impresionizma do apstrakcije i najcjenjeniji karikaturista u bivšoj Jugoslaviji.
Rođen na Cetinju 17 avgusta 1900. godine. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završava na Cetinju.
Po izbijanju Prvog svjetskog rata interniran je u Austriji, u Beču. Po okončanju rata upisao se na Umjetničku školu u Beogradu.
Od 1921. do 1924. godine, studira slikarstvo u Beču, poslije čega se vraća u Beograd, odnosno Pančevo đe od 1926. do 1933. godine radi u gimnaziji kao profesor crtanja. Nakon toga prelazi ponovo u Beograd đe nastavlja sa pedagoškim radom (profesor crtanja u Prvoj muškoj gimnaziji) i djeluje kao karikaturista i satiričar.
Poslije Drugog svjetskog rata, zajedno sa Lubardom i Milunovićem dolazi 1946. godine na Cetinje đe radi kao profesor u novoosnovanoj Umjetničkoj školi. Nakon preseljenja ove škole u Herceg Novi 1948. godine, postaje njen direktor a od 1952. do penzionisanja 1965. godine radi kao direktor Umjetničke galerije Crne Gore (čiji je bio i osnivač) na Cetinju.
Miloš Vušković zaslužuje punu pažnju i kao nekadašnji direktor ovog muzeja jer je obogatio njegov fundus sa značajnim i neprocjenjivim likovnim djelima mnogih autora onog vremena sa prostora Jugoslavije. Među prvima je po svojim stvaralačkim dometima stekao pravo na najviša priznanja za svoje stvaralaštvo u Crnoj Gori. Neka je i dobio.
Književnik Rastko Petrović jednom zapisao: „... Vušković ima vedru smelost. On je u osnovi smeliji valjda i od Milunovića i od Lubarde, i teži još mnogo više bravuroznosti. Njegove će slike zbog toga biti manje uzbudljive i patetične od njinih, ali će raspevanije donositi samu materiju i imati više zamaha u vezivanju jedne vrednosti za drugu. Najviši akcenti na njegovim slikama su akcenti radosti".
Najbolja ostvarenja Vušković je dao u posljednjih trideset godina života, u rodnom Cetinju, đe je tu svoju radost spojio sa ljepotama zavičaja i Crne Gore.
Sve što mu je moglo uzbuditi radoznali duh, od širokih panoramskih pogleda do detalja iz site prirode, našlo je mjesta na njegovim slikama. Stvara ekspresionizam-i poetičan, i lepršav, i čvrst u isto vrijeme. Radi slikarskim nožem, bez podslikavanja i traganja, odsječnim potezima i sa puno paste. Mjestimično su opijenost bojom i furioznost toliko nadvladali umjetnika da je stvorio niz čistih, asocijativnih predjela.
Pored pejzaža bavio se portretnim radom, posebno u periodu izmedu dva rata Portret učenice, Portret djevojke, Slikarka Z.P., Autoportret itd. zatim, slikanjem mrtvih priroda Kane. I nakon rata rado se vraćao karikaturi, doprinoseći i na taj osoben i duhovit način zbivanjima i razvoju poslijeratnog crnogorskog kulturnog i javnog života.
Neobično duhovit, jedan od osnivača satiričnog časopisa Ošišani jež u periodu izmedu dva rata i plodan, ovaj stvaralac je ostavio mnoštvo slika, koje, na žalost, još nijesu sistematizovane i proučene i oko šest hiljada karikatura! Miloš Vušković je izuzetan kao karikaturista, lakog i stilski originalnog crteža, čija je satira personalizovala probleme društva i doticala vlast što je domen njegovog političkog bića.
Miloš Vušković bio je jedan od najcenjenijih karikaturista na prostorima bivše Jugoslavije. Posebno je značajna njegova uloga u formiranju crnogorske karikature XX vijeka, koju je postavio na tako visok nivo, da njene vrijednosti i danas nadahnjuju nove generacije.
Dobitnik je mnogih likovnih nagrada i najvećih državnih društvenih priznanja. Bio je član ULUS-a i ULUCG-a i redovni član Društva za nauku i umjetnost Crne Gore (CANU).
U likovnoj umjetnosti Miloš Vušković je po mnogo čemu interesantan za analizu. Razlog više za to je činjenica što je bio neopravdano zapostavljan i uvijek u sjenci Lubarde i Milunovića a crnogorskom slikarstvu je pružio širinu. Uspješno se kretao od figurativnog slikarstva (neo-realizma, konstruktivizma i fovizma) preko ekspresije do apstrakcije.
Cjelokupno njegovo slikarstvo imalo je mnoge faze i svaka od faza zaslužuje posebnu pažnju.
Preživio je tri rata, jednu knjaževinu, dva kraljevstva i socijalističkoj Crnoj Gori pružio je ono najbolje i najljepše iz sebe.
Narodni muzej Crne Gore na Cetinju ima privilegiju da posjeduje njegov bogat legat koji obuhvata oko 300 slika, karikatura i skulptura.
Bogat umjetnički opus Miloša Vuškovića, svestranost njegovih likovnih interesovanja – slikarstvo, skulptura, karikatura i uticaj na likovni život Crne Gore druge polovine 20. vijeka, govore nam o umjetniku kojeg je karakterisao iskričav duh, nemiran temperament, boemska neobaveznost i stvaralačka zanesenost. U Vuškovićevom likovnom djelu nije bilo naglih promjena, lomova i mijena, sve je išlo postupnim logičkim putem zahvaljujući njegovom stavu da apriorno poštuje vlastite likovne zakone.
Miloš Vušković je preminuo 5. septembra 1975. godine na Cetinju đe je i sahranjen.
